Musalar, Yunan mitolojisi

Musalar, Yunan mitolojisindeki ilham perileridir. Yunanca “mousa”, Latince “Musa” olarak adlandırılırlar. Bazı kaynaklarda “Müzler” olarak da karşımıza çıkarlar. “Mousa” kelimesi kökeni Yunanca akıl, düşünce, yaratıcılık gücü kavramlarını içeren “men” kökünden gelmektedir. Yalnızca şairlere şiirler esinlemezler, daha büyük etki alanına sahip perilerdir. Bu alan sanatın her türünü, yaratıcılığın, zekanın tüm görünümlerini içerir.

Musaların kökeni hakkında Pindaros’un Zeus’a İlahi’sinde şöyle bir anlatım geçer: Dünya’nın yaratılışı tamamlandığında Zeus sessizce hayranlığa kapılır ve bu yaratımın mükemmel olması için Tanrılara bir şeyin eksik kalıp kalmadığını sorar.

Eksik olan, yaratılışın tümünü söz ve müzikle övecek olan bir sestir. Bunun için ilahi bir ruha ihtiyaç vardır. Tanrılar Zeus’tan Musaların yaratılmasını diler. Hesiodos ise Musaların kökeninden Theogonia isimli eserinde bahseder. Zeus’un dokuz gece boyunca Mnemosyne (Hafıza) ile birleştiğini ve gerekli zaman dolduğunda Mnemosyne’nin Olimpos’un doruğunda dokuz Musa’ya hayat verdiğini anlatır:

Olymposlu Musalar, koca kalkanlı Zeus’un kızları

Eleutheros yamaçlarının kraliçesi Mnemosyne

Kronos oğluyla birleşip Pieria’da getirdi onları dünyaya

Belaları unutturmak ve kaygıları dindirmek  için.

Dokuz gece buluştu onunla kutsal yatağında

Zengin akıllı Zeus, ölümsüzlerden uzakta

Günler aylar geçip bir yıl tamam olunca

Dokuz kız getirdi dünyaya Mnemosyne.

Dokuz eş yürekli kız bunlar

Ezgiler söylemektir bütün işleri,

Başka hiçbir kaygı yoktur yüreklerinde

Hesiodos, Apollo’nun himayesi altında bulunan Zeus’un bu dokuz kızına aşağıdaki isimleri ve işlevleri atfeder, bunlar sanat tarihinde karşımıza çıkan betimleriyle birlikte şu şekildedir: