Göçün Bedeli; Yitik Kuzular
"Bilemedim sürgün müydük, yoksa göçebe?" “Çadırını getirin,” demiş ağalar. “Orada kalmasın, o panayıra gitmiştir şimdi. Gidin neyi varsa yanımıza alın gelin. Zaten bir avucuz, birbirimizden bölünmeyelim.” Mehmet Ağa, Nevşehir’de at panayırına hazırlık yapmış. O zamanlarda Nevşehir’de atlar alınır, satılırmış. Yörükler, göçebeler bir arada olur, alıp satarlarmış. Mehmet Ağa için bir gelenek haline gelmiş. O günde yola revan olmuş. Ağalar da bunu bildiğinden Mehmet’i gözlemişler. Mehmet atına binip de uzaklaşınca çadırını söküp, ailesini toplayıp şimdiki Dulkadirli köyüne getirmişler. Mehmet gelse ki ne çadır kalmış ne aile. Dolanmış, durmuş, bir sigara yakıp dümdüz, ucu bucağı gözükmeyen ovada uzaklara dalmış. “Uyduk bir töreye, geldik biz nereye? Bilemedim sürgün müydük, yoksa göçebe?” demiş. Çaresiz, kır atın...